“Hey Pat.” Nika’s stem klinkt als altijd vrolijk en opgewekt als Pat uit zijn auto stapt op het kleine rustige parkeerplaatsje bij het strand. Hij heeft haar nog niet gezien, maar hij weet al dat zodra hij zich omdraait, hij recht in de lichtblauwe ogen van de kleine blondine zal kijken die hem altijd begroet met haar nooit falende glimlach. Al zolang hij haar kent denkt hij maar aan één ding als zij in zijn gedachten komt, haar betoverend enthousiaste glimlach. Uitbundig en altijd haar snuitje sierend alsof ze niet anders weet dan oogverblindend te glimlachen.
“Je bent vroeg”, gaat ze gelijk verder. Pat draait zich om en kijkt in Nika’s mooie ogen met daaronder licht gekleurde lippen die haar mond precies zo sieren als hij verwacht had. Haar glimlach, als het even kan, nog duizend keer mooier dan anders. Nika komt net voorbij de achterkant van zijn auto gelopen zodat Pat kan zien dat een heerlijk lichtgeel zomerjurkje, met kleine witte bloemetjes erop, haar slanke lichaam vandaag prachtig siert. Hij kan het niet laten om zijn blik een fractie van een tel te laten zakken naar de blote huid tussen haar mooi gevormde kleine borsten die het jurkje precies juist omhelst. Zo kent hij haar helemaal niet. Altijd als hij haar ziet zijn haar man Ernst en hun twee kinderen erbij en is ze, hoe zeg je dat, toch wel een stukje ‘braver’ gekleed. Ook mooi net als nu, maar … braver. Altijd mooie jurkjes aan, maar wat bedekter en minder met intentie om te verleiden. Dat is Pat’s idee tenminste als hij snel na die tel weer terug in haar ogen kijkt. Hij weet dat ze hem betrapt heeft en ziet in haar ogen inderdaad een kleine blik van overwinning. Alsof ze precies dit met haar outfit van plan was vandaag. Deze ene vriend, die haar telkens weer weet te laten blozen met zijn blikken of zijn ondeugende appjes, eens zelf te laten voelen hoe het is om te blozen van verlegenheid.
“Dat is mijn tekst”, zegt Pat dan. “Jij stond mij kennelijk al op te wachten.” Pat sluit de deur van zijn auto en doet een stap naar voren om Nika te begroeten met het gebruikelijke drietal bescheiden zoentjes op haar wangen. Niet anders dan gewone vrienden zouden doen die hebben afgesproken om samen een stukje te gaan wandelen.
“Yep”, antwoord ze. “Ik ben hier nog nooit eerder geweest en wilde zeker niet te laat komen voor ons afspraakje.” Precies on cue draait ze haar blik even omlaag en lijkt ze verlegen, met een knie tegen de andere gedrukt, te draaien op haar benen als een schoolmeisje dat net een klein geheimpje per abuis aan haar lippen heeft laten ontsnappen. Haar geheimpje dat ze Pat eigenlijk veel leuker vind dan ze openbaar durft toe te geven. En dat zijn overduidelijke flirten haar stiekem elke keer weer opwind en steeds een beetje week in haar benen doet worden. Benen die ze hem in haar stille fantasietjes misschien al eens uitdagend heeft laten strelen.
“Kom. Zullen we die kant op wandelen?”, zegt Pat als hij wijst in de richting van een onopvallend paadje aan het eind van de bijna lege parkeerplaats. “Daarlangs kunnen we verderop de duinen gemakkelijk over gaan en lopen we ook nog langs een klein strand restaurantje. Als we zin hebben kunnen we daar later wat gaan drinken.” Nika knikt en draait zich om in de richting van het paadje te gaan lopen. Deze keer kan Pat zijn ogen iets langer laten genieten van het uitzicht waar deze kleine blondine hem op trakteert. Haar slanke benen, smalle rug en lange golvende haren vullen het hele plaatje mooi aan. Een beeld dat begint bij haar billen. Twee heerlijke kleine billen die strak spanden tegen de dunne stof van het zomerse jurkje toen ze de eerste stapjes zette. In Pat’s fantasietjes heeft hij dat kontje al meer dan eens voor zich gezien.
De eerste paar minuten van de wandeling lopen ze samen braafjes naast elkaar over het paadje in de richting van de duinen. Kletsend over het mooie weer deze zomer, over hun tuinen waar ze toevallig tegelijk lekker in gewerkt hebben het afgelopen weekend en over de vrije uurtjes die ze vanmiddag hebben genomen om eens wat anders te doen dan anders. Ze gaan aan het eind van het pad de steile trap op die hen over de enorme duin brengt, zodat bovenop verwend op prachtige panorama wat voor hen gereed staat. Een schitterend breed strand, kilometerslange duinen links en rechts zover hun ogen kunnen zien en midden in blikveld de grote uitgestrekte zee. Tot aan de verre horizon al dat onder een diepblauwe lucht waarin een enthousiaste, fel brandende zon voor een overdaad aan licht en een heerlijke warmte zorgt. Zo midden op een normale werkdag is het er nog eens verbazend rustig ook merken ze al snel. Hoogstens een paar handen vol andere wandelaars. Eenlingen, koppels en een enkel groepje met wat honden.
“Weet Katina dat je met mij bent nu?”, vraagt Nika na een poosje dan toch een beetje onverwacht ineens aan Pat. Duidelijk een beetje nerveus om deze gevoelige vraag toch maar te stellen. Hij kijkt haar terug aan met een gezicht alsof hij nu ook betrapt is. “Ze weet dat ik met een meisje ben gaan wandelen. Dat wel. Maar ze weet niet dat jij het bent”, antwoordt hij haar. “Ik heb haar verteld dat ik via een dating app iemand heb ontmoet en dat ik met haar nu deze wandeling maak om haar te leren kennen.” Nika kijkt Pat na zijn antwoord bewonderend aan terwijl ze samen rustig verder doorlopen over het bijna lege strand. “Toch wel bijzonder hoor”, zegt ze. “Zo’n open relatie als jullie die hebben. Ernst zou het niet snappen jammer genoeg.” Pat bukt even om een mooie schelp op te rapen die hij net ontdekt in het losse zand. Een beetje zoekend in zijn gedachten naar het juiste antwoord en ook een beetje tijd nemend om zich juist uit te drukken naar Nika toe. “Weet je, wat Katina en ik hebben is anders. We vinden het prima dat we anderen hebben naast elkaar, maar wel in alle openheid naar iedereen toe.” Nika’s glimlach is heel even weg als ze Pat vraagt, “en waarom heb je haar dat niet verteld dat je nu bij mij bent?” Samen stoppen ze even langs de waterlijn en draaien ze zich langzaam naar elkaar toe. Wat Pat wil zeggen heeft direct oogcontact nodig zodat ze kunnen spreken met meer dan woorden.
“Katina vind het heel moeilijk om dingen geheim te houden voor iemand. Als jij en ik nieuwsgierig zijn naar elkaar, als we samen willen praten om te kijken of er een klik tussen ons is, dan hoort Ernst daar eigenlijk ook vanaf te weten.” Kort pauzeert hij even terwijl hij zijn ogen in die van Nika laat speuren naar een reactie. “Ik weet het zelf eigenlijk niet hoor … Het is al onduidelijk om daar met z’n tweetjes een keuze in te maken. Samen tot dat punt komen dat je elkaar kunt vertellen dat je nieuwsgierig bent naar elkaar. Ik denk dat het enkel een kwestie is van volgorde. Eerst weten wat je zelf wil. Dan pas anderen vertellen dat je iets bijzonders wil.”
Nika ziet dat Pat zijn zinnetje vol zekerheid probeert te zeggen, maar dat hij duidelijk , net als haar, ook een kleine interne strijd voert. “En je zou het haar toch eigenlijk wel willen vertellen hè?”, vraagt Nika. “Ja, eigenlijk wel”, antwoord Pat. ”En eigenlijk zou ik willen dat Ernst het ook weet. Maar als dat wil zeggen dat jij en ik elkaar niet kunnen verkennen, om samen te weten te komen of er … chemie is …” Midden in zijn zin stopt hij om Nika’s beide handen even vast te pakken en een klein stapje naar haar toe te maken. “Die verleidelijke glimlach van jou heeft me helemaal te pakken Nika. Ik zou het mezelf nooit vergeven als ik mijn verlangen om te weten hoe het is om met jou te zoenen nooit de ruimte zou geven.” Nika voelt de hete straling van de zon op haar rug. Dwars door de dunne stof van haar jurkje verwarmt hij haar huid alsof ze op een tropisch strand loopt en geniet van wit zand tussen haar tenen en wuivende palmbomen op de achtergrond. Maar nog meer dan die zonnewarmte voelt ze een golf van hete opwinding door haar lichaam schieten als ze Pat dat laatste zinnetje hoort zeggen. Hij wil me zoenen, denkt ze. “Ik wil jou ook zoenen Pat”, zegt ze stilletjes. “Je kijkt me altijd zo ondeugend aan als je me ziet. Zelfs als Katina en Ernst of anderen erbij zijn doe je dat. Je moest eens weten hoe hard me dat soms opwind. Ik voel me steeds weer als je dat doet als een schoolmeisje dat aan het flirten is. Zo fout en zo lekker tegelijk.”
Pat laat een van haar handen los en brengt die langzaam naar haar licht blozende gezicht. Hij streelt haar met slechts vingertoppen over haar zachte wang en laat zijn hand daarna langzaam via haar hals tot net onder haar lange blonde haren glijden. “Je weet dat als we deze stap maken er geen weg terug is hè Nika. Onze lippen zullen weten hoe het is om toegegeven te hebben aan die nieuwsgierigheid. Ik weet niet of we daarna ooit nog terug kunnen komen naar wat we nu zijn.” Nika sluit even haar ogen als ze haar hoofd zo laat draaien dat ze elke centimeter van zijn hand op haar huid kan volgen terwijl hij zachtjes kriebelt in haar nek.
“Ik zou willen dat Ernst en ik hierin konden zijn als Katina en jij”, zegt Nika. “Ik ben nog steeds verliefd op hem na al die jaren. Hij is zo goed voor mij en de kinderen. Ik weet niet of ik ooit zo’n gesprek met hem zal kunnen hebben. Ik weet niet of hij zoiets als dit kan begrijpen.” Haar glimlach is even weggekropen achter haar mooie lichtblauwe ogen die verwarde emoties proberen binnen te houden. Aan de ene kant wil ze liefst eerst dat gesprekje met Ernst hebben, zodat ze helemaal open kan zijn met hem. Ze snapt het avontuur waar Pat over verteld heeft en wil zelf ook weten hoe dat is. Ze is te nieuwsgierig geworden om alles maar weer weg te stoppen en te doen alsof het niet bestaat. Maar aan de andere kant, wat als hij nee zegt na zo’n gesprekje? Misschien is het stellen van de vraag al te veel? Dit ene kleine geheimpje moet toch wel kunnen? Enkel een wandeling. Enkel een klein beetje zoenen. Geen enkel koppel deelt toch absoluut alles met elkaar? Een beetje privacy?
Pat ziet de radertjes in haar hoofd hard draaien om de twijfels en de verlangens, die duidelijk meer dan verwacht bezit van haar hebben genomen, in een paar tellen helemaal op te lossen. Een onmogelijke opgave waar hij en Katina zelf eigen jaren over gedaan hebben als hij er goed over nadenkt. “Misschien doen we er verstandig aan om het hierbij te laten lieve Nika”, zegt Pat terwijl hij al zijn zelfbeheersing bij elkaar sprokkelt om misschien de juiste beslissing te nemen. Nika blijft stil en laat haar ogen langzaam heen en weer gaan tussen de twee van Pat. Een vreemd dilemma vult haar hoofd volledig. Weten wat je wil, als je denkt aan alles wat je tot nu toe in je leven beleefd hebt. En dan ook weten wat je precies deze middag wil, nu je samen bent met deze heerlijke verleider. Is het dat misschien? Ben je gezwicht voor niets meer een spelletje van hem? Of is het anders en heb je zelf ook alle recht op een klein avontuurtje? Wat enkel net een beetje anders is, spannender, uitdagender, opwindender dan het brave van alle dag? Oh gosh, de gedachte alleen al om met deze lekkere man te zoenen, of je helemaal over te geven aan … nee, Nika, denk daar nu niet aan. Je maakt het jezelf enkel maar moeilijker.
Pat laat zachtjes haar hals los en gaat weer braafjes wat verder van haar af staan. “Kom Nika. Dan lopen we nog een stukje verder”, zegt hij. Ze hoort zijn lieve stem en ze weet wat hij op dit moment doet. Hij wil liefst ook toegeven aan de lust die hij voelt voor haar. Hij zei zelf net hoe sterk zijn verlangen was. Maar hij is net sterk genoeg om nu het juiste te doen en het geheim dat ze nu samen hebben enkel dat te laten zijn van een wandeling met z’n tweetjes, niets meer. Ze bewondert hem voor de kracht die hij nu toont. Een kracht die hij ook in haar weet te belichten. Zij kan dit ook ziet ze aan elke beweging van hem terug.
Klungelig proberen ze samen de draad van een normaal gesprek weer een beetje op te pakken. Ze spreken over de kinderen, over hun favoriete vakanties met hun liefjes en zelfs over iets gewoons als het alledaagse werk. In een onnozel momentje vragen ze zich af wat dat grote schip aan de horizon zou vervoeren met al die containers erop. “Vast eentje vol met badeendjes”, zegt Nika met een grijns. Pat denkt dat er misschien wel een vol zit met ondeugend speelgoed voor stelletjes die het graag spannend maken in de slaapkamer en bewijst met z’n flauwe grapje weer maar eens dat ie het niet kan laten om iemand proberen te verrassen. Even later zijn ze beiden benieuwd hoeveel jaren dat oudere koppel al bij elkaar is dat ze net gedag zeiden. Zo liefjes samen wandelend aan het strand met enkel oog voor de mooie dingen van de natuur. Vast met een terugblik op een prachtig leven en zich samen gelukkig prijzend dat ze eens een middagje zonder de kleinkinderen op stap kunnen. Maar van binnen zijn Nika en Pat eigenlijk veel meer verzonken in gedachten over veel spannender dingen die twee dromers zouden kunnen beleven. Verdorie. Zo open doen naar elkaar over zoiets geweldigs, het beiden willen en er dan niet aan toe durven geven. Het laat Nika gewoon niet los en het blijft net zo hard in Pat’s hoofd draaien.
“Pat?”, zegt Nika dan als ze net voorbij een rij golfbrekers gestapt zijn en hij haar helpt om een droog paadje tussen de plassen water en de houten palen door te vinden. “Kus me.” Haar stem klinkt zacht en verlegen. En tegelijk volledig zelfverzekerd en totaal bewust van de betekenis van die twee woordjes. Pat voelt hoe de storm gedachten in zijn hoofd ineens volledig verdwijnt. Het enige wat hij nu voelt is duidelijkheid, een absolute zekerheid dat dit wat hij wil, wat zij wil helemaal goed is. Hij wil het verlangen niet meer ontkennen en weet nu absoluut zeker dat zij dat net zo voelt.
Precies als een half uurtje daarvoor zet hij een stap dichter naar Nika toe en legt hij zijn hand in haar nek onder haar lange blonde haren. Hij leunt langzaam naar haar toe en laat hun lippen voor het allereerst van hun leven zachtjes contact maken met elkaar. Lippen van haar waarop hij al zo vaak die betoverende glimlach heeft gezien. Lippen van hem waarop zij al zo vaak zijn spannende fantasieën heeft gelezen. Een momentje is het speels en zacht als ze beiden hun adem inhouden. Maar een tel later stoeien de lippen dieper, wilder en ongeremd. Veel sneller en intenser dan verwacht is de passie tussen hen los. Het denken is gestopt. Enkel voelen, genieten en verdwijnen in lust en genot telt nu nog. Pat’s arm gaat rond Nika’s schouders en de andere rond haar middel zodat hij haar met zijn macht tegen zich aan kan trekken. Zij slaat de hare rond zijn lichaam en trekt zich net zo krachtig tegen hem aan. Hij voelt haar ongeduldige tong spelen met de zijne en merkt hoe zij net als hijzelf helemaal in vlam schiet en alles om zich heen vergeet. Ze drukt haar lichaam zo strak tegen het zijne dat hij zou zweren dat haar jurkje en zijn shirtje als vanzelf verdwenen waren. Haar strakke borsten voelen warm en zacht tegen zijn huid. Haar tepels zo hard van haar opwinding dat hij ze door de stof van haar beha heen op zijn lichaam voelt.
Ze laat een hand zakken naar zijn billen en trekt hem even uitdagend tegen zich aan. Hij voelt zijn mannelijkheid door haar duidelijke gebaar van lust snel klem zitten in zijn broek. Ondeugend stoot hij zijn onderlichaam tegen het hare en gaat hij in op haar uitnodiging. Een momentje stopt de zoen en kijken ze elkaar van veel te dichtbij aan. Diep in elkaar’s ogen, te dichtbij om scherp te kunnen zien. Hij ziet haar intense opwinding in haar blauwe en zij ziet zijn ongeduldige lust in zijn grijsgroene. Beiden buiten adem en hijgend alsof ze elk moment ook het laatste stukje controle kunnen verliezen.
“Ik wil dit Pat”, zegt Nika. “Ik wil een avontuur met jou ook al kunnen we het tegen niemand vertellen. Oh gosh wat maak je me geil.” Pat maakt zonder er echt goed over na te denken heel even een kleine pas zodat hij zijn hand kort in zijn broek kan laten glijden om zijn snel groeiende erectie even uit de beklemming te bevrijden. Nika’s ogen zijn gefixeerd op wat hij zonder schaamte lijkt te doen. Haar mond ver open, diep en hard ademend en onstopbaar geil, klaar voor meer. “Je maakt me wild Nika. Als ik kon scheurde ik dat jurkje nu van je heerlijke lichaam en vreeën we hier ter plekke op het strand totdat we uitgeput zijn.” Nika duwt haar mond weer wild tegen de zijne en voelt hoe haar laatste restje zelfbeheersing wegwaait met de wind. Terwijl ze hem kust laat ze haar hand over de strakke bobbel in zijn broek glijden, ongeduldig en ver voorbij haar eigen grenzen van durf. “Oew, je moest eens weten hoe nat je me maakt nu”, zegt ze en weer duwt ze haar lichaam wat harder tegen het zijne.
Minuten lang duurt het heerlijke zoenen en vergeet het tweetal bijna alles om zich heen. Net genoeg geremd, door andere wandelaars die voorbij lopen, door te weten dat ze voor iedereen zichtbaar zijn, om zich daar ter plekke niet volledig te verliezen in elkaar. Net voldoende beheersing om elkaars kleding niet van hun lichamen af te scheuren en daar ter plekke volledig los te gaan in hete, passionele, eerste keer’s, ongeremde seks. Pas als ze elkaar even de tijd gunnen om te ademen en bij te komen gaan ze langzaam over in zachtere kusjes en nemen ze de kans om elkaar, in hun innige omhelzing, opnieuw diep in de ogen aan te kijken. Pat streelt haar teder over haar wang en voelt haar lichaam ritmisch met elke diepe ademhaling van haar tegen het zijne drukken. Net als Nika voelt hij ook hoe hij staat te hijgen van de korte intense spurt en vind hij nu pas even een beetje rust om weer wat kalmer te worden.
“Oh ja”, zegt Nika zacht, “precies zoals ik het wilde.” Pat grijnst door haar verlegen stemmetje en duwt haar hoofd zachtjes tegen zijn hals. Even wil hij haar laten voelen hoe hij haar wil koesteren terwijl ze samen nadenken over wat er net tussen hen ontplofte.
“En nu, Nika?”, vraagt Pat. “We hebben onze duiveltjes met elkaar laten spelen en staan nog steeds met dezelfde vragen in ons hoofd midden op een prachtig strand. Enkel nu met dit ene geheimpje erbij. Weer een geheimpje.” Nika knikt zachtjes en slaat haar ogen omlaag naar het zand aan haar voeten terwijl ze Pat los laat en een stapje naar achteren doet. Ze pakt snel zijn hand terug en zegt simpel, “Kom, we wandelen nog een stukje verder.”
In stilte lopen ze samen door terwijl de branding opnieuw z’n best doet om hen weer de kalmte en de rust te geven die ze hier aan de zonnige kust kwamen zoeken. Beiden weten ze dat ze verder zijn gegaan dan verwacht. Voorbij aan een grens die nu nog slechts aanvoelt als een illusie die nooit echt heeft bestaan, die ze in hun fantasieën en dromen al lang voorbij waren en geen van tweeën hebben ze enige spijt. Het voelt zo heerlijk. Het is zo spannend. Dat de volgorde van alles een beetje door de war is kan toch helemaal geen kwaad?
“Heb je Ernst wel eens verteld dat je weet dat Katina en ik een beetje … anders denken over liefdes en relaties?”, vraagt Pat na een metertje of honderd in stilte verder gewandeld te hebben. “Eh, nee. Daar hebben we het nooit over”, klinkt Nika een beetje verbaasd. “Misschien moet je daar eens mee beginnen”, stelt Pat voor. “Nog voordat je zelf zegt hoe jij over zoiets denkt. Vraag hem gewoon eens of hij dat van mij en Katina weet en wat hij ervan vindt. Misschien verrast hij je wel.” Ze kijkt hem vlug even aan terwijl ze net een stapje opzij moet zetten voor een ondeugend golfje wat gauw haar verstrooide voeten wil pakken. Even loopt ze tegen Pat aan en trekt ze zich kort weer tegen zijn arm terwijl haar hoofd maalt over zijn suggestie.
“Ik denk het niet hoor”, zegt Nika. “Ernst heeft dat soort dingen nooit in de gaten.” Haar gezicht weer terug naar het zand om de volgende golfjes voor te blijven. “Vertel hem maar eens dat je dat gehoord hebt en vraag hem dan hoe hij erover denkt. Misschien dat je daarna kunt vertellen dat je daar ook wel nieuwsgierig naar bent”, gaat Pat verder.
“Ik weet het niet Pat. Ik denk niet dat hij ooit die stap kan maken om mij zo met een ander te zien.” Nika’s glimlach is even verdwenen onder een gezichtje dat nog steeds aanbiddelijk mooi is in het licht van de zon en de schitteringen van het water, maar dat nu even meer moeite heeft om te verbergen dat ze van binnen in een deinende tweestrijd zit. Ze wil voor altijd bij Ernst blijven en gelukkig zijn met hem. Hij is haar maatje, haar levenspartner die voor haar en de kinderen zorgt, de man die voor altijd in haar leven zal blijven. Maar ze smacht er tegelijk naar om ook af en toe te kunnen proeven van spannende avonturen die niet in de normale boekjes staan. Net zoals precies dit heerlijke, geile, geheime momentje met Pat. Ach verdorie, waarom kan het niet gewoon simpel zijn?
“Ik heb zoiets nog nooit tegen een andere man gezegd Pat”, zegt Nika een paar stille minuutjes in de wandeling verder. “Ik heb zelfs Ernst nog nooit midden op een strand gezegd dat hij me nat maakt door me te zoenen. En ik heb zeker nog nooit een ander dan Ernst zo aangeraakt als ik jou daarstraks aanraakte.” Pat voelt hoe Nika haar hand strak gespannen in de zijne geklemd houdt en probeert haar met lieve woorden en zijn zachtste stem wat gerust te stellen. “Als het teveel voor je is dan zeg je het maar gewoon lieve Nika. Dan beloof ik je dat we samen een stapje terug doen en wat afremmen.” Nika kijkt hem kort aan en verrast hem met een bescheiden glimlachje dat net wat anders is dan die uitbundige die hij normaal van haar kent. Een die duidelijk verklapt dat haar gedachten op vol tempo door ratelen en ze absoluut zeker is van haar gevoelens en haar woorden.
“Nee Pat, dat wil ik eigenlijk niet. Het voelt bevrijdend. Alsof ik eindelijk iets buiten kan laten wat ik altijd al wilde maar nooit eerder durfde.” Ze trekt Pat’s arm stevig klem naar zich toe, slaat haar andere arm ook om de zijne en duwt haar hoofd stevig tegen zijn schouder. Hij voelt hoe ze een beetje bij hem wegkruipt en hem zo laat zien dat hij haar meer dan bevalt. Dat hij haar iets geschonken heeft waar ze nooit om had durven vragen. Aan niemand.
“Die golf van geilheid die net door me heen ging toen ik je vertelde hoe nat je me maakte, toen ik je vast pakte, ik wil meer van dat. Ik … ik …” Pat probeert geduldig te wachten tot ze zelf haar woorden kan vinden en voelt oncdertussen hoe zijn trappelende duiveltje er van binnen van langs krijgt van zijn brave engeltje. Liefst zou hij haar hier ter plekke helemaal gek maken, haar op het zand leggen en met haar gaan vrijen tot ze uiteindelijk uitgeput in het donker weer terug naar de auto’s moeten lopen.
“Nee, ik durf niet”, zegt ze dan. “ik wil zo graag, het voelt goed, het is fijn … en tegelijk is het zo angstaanjagend.” Pat merkt hoe ze een beetje dicht klapt en veegt een lok van haar lange blonde haren van haar gezicht af. Hij streelt teder haar wang om haar te laten voelen dat ze niet bang hoeft te zijn. Opnieuw sluit ze haar ogen en hoort Pat hoe ze haast spint als een tevreden katje. “Ik snap het Nika”, zegt Pat. Hij voelt hoe zijn engeltje uitgeput raakt van het in bedwang houden van zijn duiveltje, maar kan zich nog net inhouden. “Zo open erotisch met iemand praten, zo fantaseren, even met iemand wild en vol passie weer een zoen ervaren, hopen en verlangen naar veel meer met hem of haar, dat is zeker gigantisch bevrijdend mooie Nika. Dat is precies de ruimte die Katina en ik ontdekt hebben. Het is die vrijheid die we elkaar geven.” Nika weet even niet hoe ze moet antwoorden of verder moet spreken en kruipt even in Pat’s armen weg.
Samen lopen ze even later weer verder. Weer een paar minuten in stilte, een paar honderd meter door het losse zand van het strand net naast de waterlijn af. Waar het zand stevig genoeg is om gemakkelijk te kunnen lopen en waar het ver genoeg van het water af is om geen natte voeten te krijgen. “Dat is een mooie boot daarginder”, zegt Pat dan, in een poging om het gesprek weer wat vlot te trekken en het moeilijke onderwerp wat te laten rusten. “Het lijkt me heerlijk om eens een tijdje op zo’n mooi jacht te mogen varen”, gaat hij door. “Als ik een loterijtje zou winnen dan zou ik er zo een huren, compleet met ervaren bemanning natuurlijk. Gewoon een weekje of twee langs de kust varen of ergens de middellandse zee op gaan en kleine haventjes aan te doen. Enkel genieten van heerlijk weer, lekker eten en van mooie vrouwen als jij.” Nika’s schitterende glimlach komt langzaam weer tevoorschijn bij elk stukje zin wat Pat uitspreekt. Weer even normaal en braaf doen, even het verlangen naar avontuur proberen te onderdrukken denkt Pat. “Vrouwen?”, vraagt Nika dan. “Meervoud? Jij bent hebberig.” Ze geeft hem een kleine por in zijn zij bij haar laatste woorden. “Matrozen zijn meestal mannen he!”, zegt ze dan. “Dus geniet jij maar van die vrouwen als we in de havens liggen, ik geniet dan de hele reis wel van de ontblote spierbundels om me heen die zich voor mij in het glimmende zweet werken.”
“Kom”, zegt Pat, “zullen we daar even op een terrasje gaan zitten en wat te drinken nemen?” Hij wijst een paar honderd meter voor hen uit naar een mooi klein strandpaviljoen waar het al net zo rustig is als op het hele strand. “Ja lekker”, zegt Nika, “een heerlijk bakje thee kan ik wel even gebruiken.”
Pat’s engel heeft het dan toch gewonnen. Hij weet zijn uitdagende woorden verder binnen te houden zodat Nika alle tijd krijgt om haar gedachten rust te geven en voor zichzelf kan bepalen wat ze nu wil en wat ze nu durft.
Samen zitten ze naast elkaar op een knus bankje achter een klein windscherm en kijken ze uit over de mooie zee. Mooi verlicht door een felle zon die in een wolkeloze lucht schijnt, precies warm genoeg zodat ze heerlijk kunnen genieten.
Ze maken wat grapjes over de andere wandelaars die ze voorbij zien lopen en vullen een uurtje met brave praatjes over verre landen, kinderen en dingetjes die gewone vrienden zouden bespreken. Af en toe legt Nika even haar hand op Pat’s been als ze hem wil laten weten dat ze hem leuk vind en hij haar boeit met z’n woorden en zijn kleine grapjes. Een paar keer legt Pat zijn hand dan op de hare en volgt er een korte blik vol potentie voordat een van hen twee weer even naar voren bukt om een slok te nemen van zijn of haar drankje.
En soms valt er eventjes een momentje stilte. Ieder even kort verdwaald in gedachten. Elk even verlangend misschien naar dat momentje dat ze eerder hadden , waar ze nu niet meer terug naartoe durven. Zelfs Pat’s engeltje heeft besloten om zich te ontspannen en vindt dat hij zich kan veroorloven wat minder waakzaam te zijn. Z’n duiveltje lijkt de strijd te hebben opgegeven en is vast ergens in een verre hoek van zijn gedachten braaf een boek gaan zitten lezen.
“Zoen me nog eens Pat”, zegt Nika dan ineens uit het niets, midden in een brave zin van Pat over een stel meeuwen dat in de lucht aan het giebelen is. Pat weet beter dan nu te twijfelen of haar te vragen of ze het wel zeker weet. Hij had net het laatste slokje van z’n koud geworden thee gedronken en zit nog verdwaald met het glaasje in z’n handen. Net als Nika pratend over onnozele dingen en kennelijk net als haar van binnen in gedachten, alle mogelijkheden afgaand om te kijken hoe ze samen verder op avontuur kunnen gaan. Hij zet zijn glaasje op het lage tafeltje en draait zich rustig naar haar toe zodat hij haar gezichtje recht kan aankijken. En hij kan zien hoe groot opengesperde ogen in stilte wachten op de volgende golf lust die aan haar strandje komt aanspoelen. Zijn linker arm legt hij achter haar op de leuning van het bankje. Zijn rechterhand zoekt de zachte huid van haar hals weer. Zo dat zijn vingers direct en zacht in haar haren glijden, zo dat zij haar hoofd kan laten rusten op zijn arm en hij zijn lippen weer zacht de hare kan laten begroeten. Het wordt een stuk rustiger en meer bedaarde zoen dan die ene van eerder aan het strand. Een vol zacht verlangen om er deze keer alle tijd voor te nemen. Om te genieten in stilte, verwarmd door de heerlijke zon, als een koppeltje op een date dat elkaar voor het eerst verkend en alle tijd heeft voor elkaar. Eigenlijk dus precies zoals het is.
“Ik ga het Ernst straks vertellen”, zegt ze als de zoen na een paar minuten even pauze neemt. “Ik ga hem vragen of hij van Katina en jou weet zoals je zei. Ik ga hem vertellen dat ik daar ook naar verlang.” Nika pakt Pat’s hoofd en trekt hem naar zich toe om nog meer te proeven van zijn lippen. Hij voelt haar honger naar avontuur, haar ongeduld om te gaan verkennen en haar interesse in hem.
“Zeg jij het alvast tegen Katina als je straks thuis komt? Zeg haar alles!” Voordat Pat kan vragen wat haar alles betekent geeft ze hem haar antwoord al. “Zeg haar maar dat je met mij hebt afgesproken voor een wandeling en dat je mij, nee, dat wij elkaar gezoend hebben. Zeg haar maar dat ik het Ernst ga vertellen. Dan hoeft ze niet ongerust te zijn over mij of Ernst.” Pat glimlacht als de plots enthousiaste woordenstroom van Nika hem toch een beetje verrast. Haar hoofdje is tussen de zinnetjes van de brave gesprekjes door duidelijk doorgegaan met denken en heeft haar tot een keuze doen komen. Ze lijkt nu zeker te weten wat ze wil.
“Dat zal ik doen lieve Nika. Maar beloof jij mij dan dat je het rustig aan zal doen? Denk er op de terugreis nog eens op je gemak over na en zegt het pas tegen Ernst als je een lekker sfeertje met hem hebt gemaakt. Als jullie in de bank hangen laat in de avond of zo. Als de kids al slapen en jullie samen tijd hebben voor elkaar. Beter niet pardoes tussen het eten maken en het afwassen door. Dat zou hem overvallen.” Nika knikt en antwoord, “dat is een goed idee Pat. Misschien heeft hij wel zin in seks en vertel ik het hem dan.”
Pat kan het nu niet laten om wat uitbundiger te lachen. “Meisjes weten allemaal hoe ze een man gek maken hoor ik wel. Geef hem seks en hij doet alles voor je.” “Uhu”, zegt Nika terug, “ik wil jou ook dingen voor mij laten doen Pat.” Een knipoog en een snel zoentje op zijn wang vertellen Pat dat er in Nika net zo’n duiveltje zit als in hem. Een die net als de zijne zin heeft om te komen spelen.
Vlot staat Nika dan op van het bankje en zegt ze tegen Pat, “Kom, we lopen terug naar onze auto’s.”
Een uurtje later is er aan de fijne middag wandeling langs het heerlijke warme strand een eind gekomen en staat het tweetal weer terug bij de auto’s. Op de terugweg werd hun gesprek als vanzelf simpeler en luchtiger en praatten ze over de rust van de natuur, hoe het is om met je liefje samen een fijn en veilig leven te hebben en over de veel te enthousiaste groep labradors die met z’n vieren tegelijk vanuit de duinen het water in kwamen rennen. Losgelaten door hun vermaakt glunderende vrouwtje die het viertal maar laat doen alsof dit de vaste routine van elke dag is.
Het parkeerterrein is verlaten op hun twee auto’s na. De weinige andere bezoekers zijn kennelijk allemaal alweer vertrokken, tevreden naar huis, relaxed door fijne wandelingen in dit prachtige weer. Samen gaan Nika en Pat nog even naast de auto van Pat staan om wat na te kletsen.
“Ik vond het een erg fijne middag Nika”, zegt Pat. “Ik hoop dat je met Ernst kunt praten over je wensen en dat je daarna ooit misschien eens met mij wil afspreken voor een iets spannender date.” Nika’s ogen laten zien dat ze eigenlijk nog geen zin heeft om nu al een einde te maken aan de bijzondere middag. “Weet je Pat”, begint ze dan, “ik wil dat je Katina alles verteld van vanmiddag.” Als een verlegen schoolmeisje staat ze een metertje voor Pat, met haar handen ineengevouwen voor haar schoot, verlegen met haar knieën tegen elkaar, wat te draaien met haar hoofd een tikje omlaag. “Dat heb ik je al beloofd Nika. Dat zal ik zeker doen”, antwoord Pat. “Ik weet zeker dat ze het ok zal vinden.” “Mooi”, gaat Nika dan verder. “Vertel je haar dan ook dit?” Nog voordat Pat zich kan afvragen wat ze bedoelt ziet hij hoe Nika in een vlotte beweging, zonder een enkele aarzeling, een stap naar hem toe zet en zich voor hem omlaag laat zakken. Zodat ze, met haar knieën bij elkaar, een fractie van een tel later schuin voor hem gehurkt zit. Haar hoofd ter hoogte van zijn broek waar haar twee handen vlot beginnen om zijn riem en knoopjes los te maken zonder een verder woord. Pat weet meer dan zeker dat hij dit wil. Ook al is het ver voorbij aan nog wel twintig grenzen die in zijn of haar hoofd misschien wel zouden moeten opduiken. Nika’s glimlach, haar mooie borsten en prachtige figuurtje hebben hem in zijn fantasietjes al meer dan eens verwend. Misschien zelfs precies in dit standje al eens een keer, waarbij ze hem verwende tot hij …. het lukt hem niet meer om verder te denken. Een tel later voelt hij namelijk hoe ze zijn broek een stukje omlaag trekt zodat zijn verdoofde mannelijkheid, nog half slapend, slechts een paar centimeter van haar verwijderd de warme buitenlucht kan voelen. Nika kijkt omhoog naar hem, toont haar glimlach en neemt zonder oogcontact te verbreken zijn zachte lul, tussen haar lippen door, uitdagend in haar mond. Pat vergeet bijna adem te halen en voelt de huid van zijn hele lichaam gloeien alsof hij in een heet bad is gestapt. Langzaam begint ze hem te likken met haar tong terwijl ze haar hoofd ritmisch op en neer begint te bewegen. Pat’s lul wordt in een paar seconden keihard stijf door de verrassing zodat Nika haar geile techniek snel kan veranderen. Ze bewondert zijn grootte, pakt hem stevig met een hand vast en begint met langzame bewegingen de hele lengte van boven tot onder nat te maken. Speels draait ze even rondjes om zijn eikel en laat ze die een paar keer tussen strak getrokken lippen door glijden terwijl haar ogen telkens die van Pat blijven vinden. Nika voelt een golf adrenaline door haar lichaam heen en weer kaatsen door dit wat ze nu zomaar in het openbaar doet. De spanning van de hele middag, van de zoenen eerder, van dit ene momentje, ze voelt zich alsof ze minutenlang klaarkomt door haar eigen durf. Ze laat haar tong naar beneden glijden, tussen de topjes van haar vingers door tot over zijn heet gloeiende ballen. Hij voelt hoe ze er een diep haar mond in zuigt en met haar tong bijna pijnlijk wild begint te stoeien. Pat leunt achterover tegen zijn auto en laat de heerlijke onverwachte verwennerij van Nika helemaal over zich heen komen. Een minuutje of twee leeft ze zich zo uit op zijn lul voordat ze weer net zo snel gaat staan als ze gezakt was en ze zich tegen het gespierde lichaam van Pat aan drukt. “Ik beloof je Pat, ik wil nog veel meer met je. Jouw ondeugendheid, jouw flirten, jouw zoenen …. Jouw heerlijke stevige lul bevalt me. Daar wil ik nog veel meer van kunnen genieten, die wil ik diep in me voelen terwijl je keihard in me stoot.”
Pat staat nog na te genieten van zijn roes als hij Nika stevig vast pakt in zijn armen en haar tegen zich aan trekt. Hij voelt zijn lul pulsen tegen haar buik alsof het ding nog niet beseft dat het enkel een voorproefje kreeg. “Damn. Ik denk dat we een klein geil monstertje in je ontwaakt hebben Nika. Als we alleen geweest zouden zijn had ik je nu tegen de auto geduwd, je slipje omlaag getrokken en je zo langs achter diep in je kutje geneukt.” Hij houdt zijn stem wat bedekt en maakt even een kleine beweging met z’n hoofd om Nika te vertellen dat er iets verderop op het paadje net wat wandelaars aankomen. Zonder om te kijken stopt Nika haar hoofd weg in z’n hals en blijft stilletjes staan zodat ze haar gezicht kan verbergen. “Denk je dat ze ons gezien hebben?”, vraagt ze zacht fluisterend. “Yep”, zegt Pat. “Ik zag ze in de verte al naar elkaar kijken en daarna weer naar ons. Net een paar tellen voordat je ging staan.” Hij neemt haar wat steviger in zijn armen en zegt dan, “Vooral even zo blijven staan nu. Mijn lul hijgt nog na tegen je buik. Ik trek m’n broek wel weer op als ze voorbij zijn.”
Een minuutje later lopen de twee vrouwen, stilletjes glimlachend, discreet voorbij. Als ze goed zouden kijken zouden ze zien dat Pat’s broek nog te laag zit en open hangt. Maar ze zijn beleefd en geven hem enkel ieder een knikje. Met ieder een vlugge blik die hem nog een keer bevestigd dat ze de kleine actie van de blondine die zich in zijn armen verstopt, zeker gezien hebben. En er zeker wel van genoten hebben. “Die twee hebben tenminste ook wat leuks om straks te vertellen als ze weer thuis zijn”, grapt Pat.
Voorzichtig komt Nika een paar momentjes later weer tevoorschijn uit haar kleine veilige schuilplaats in Pat’s hals. “Ik heb nog nooit zoiets gedaan”, zegt ze stilletjes. “Ow verdorie, ik schaam me zo.” Pat kijkt haar met geruststellende ogen aan. “Niet doen”, zegt hij. “Je hoeft je nergens voor te schamen.” Rustig stopt hij zijn slapper geworden lul terug in zijn broek terwijl Nika, een beetje stilgevallen, zijn bewegingen enkel met haar ogen volgt. “Jij hebt toch genoten van ons momentje, ik heb er zeer zeker van genoten en dat is gewoon prima. Het is gewoon iets fijns en zo buiten in de open lucht extra spannend. Een beetje betrapt worden hoort erbij.” Nika geeft hem een zoen op zijn lippen en zegt, “Wat is dat toch met jou? Ik doe dingen die ik anders nooit zou durven. Dingen die ik zo graag wil en die me zo verschrikkelijk opgewonden maken.” Nog een keer duwt ze haar lichaam tegen het zijne voor een laatste omhelzing en dan zegt ze, “ik denk dat we beter maar weer naar huis gaan. Nog even afkoelen zoals je zei en dan thuis alles eerlijk vertellen wat er gebeurd is.” Pat veegt nog een keer een lok van haar gezicht. “Alles?”, vraagt hij. “Nou … dit laatste zeg ik misschien later pas, veel later. Maar zeker wel de wandeling met jou en misschien ook al dat kusje.” Pat grinnikt. Hij snapt haar dilemma maar al te goed en herinnert zich de groeispurten waar Katina en hij zelf ook doorheen gegaan zijn.
Dan wordt het echt tijd. Ze geeft hem nog een kus op zijn lippen en begint dan in de richting van haar auto te lopen. Pat kijkt haar na met een fijn gevoel in zijn binnenste en een vertrouwen dat het zeker goed gaat komen. Een paar meters verder stopt Nika plots, draait ze zich om en komt ze een stukje terug gelopen. “Nog een dingetje Pat”, begint ze en blijft ze op een metertje of twee voor hem staan. “Ik wil dat je Katina alles verteld. Ook hoe we net betrapt zijn toen ik je pijpte. Ik wil dat ze weet hoe geil je me maakt en hoeveel zin ik in je heb. Ik zou zo graag willen dat zij ermee ok is.” Dan kijkt ze even uitgebreid om zich heen om zich er zeker van te maken dat ze niet weer betrapt zal worden. “Ik zie niemand om ons heen hoor Nika”, zegt Pat. Vliegensvlug stopt ze haar handen onder haar jurkje, trekt ze in een vlotte beweging haar slipje omlaag en stapt ze eruit. “Hier Pat, voor jou”, zegt ze met een gehaaste ondeugende blik en ze stopt het kledingstuk vlot in zijn handen. “Gebruik dit maar als bewijs voor Katina als ze je niet geloofd.”
Gauw blaast ze hem nog een kushandje toe en dan loopt ze vlug terug naar haar auto. Vlot stapt ze in en rijd ze weg met enkel nog een korte zwaai naar Pat. Pat die, met het kleine witte slipje in zijn hand, als verdoofd een paar minuutjes naast zijn auto blijft staan tot zijn geheime date uit het zicht verdwenen is.